Są takie mementy w życiu każdego człowieka

Są takie momenty w życiu każdego człowieka, w których należy się zatrzymywać i pochylić nad tym, co się ostatnio zadziało.

Zazwyczaj robimy to po przejściu czegoś trudnego, bo kto by tam tracił czas na zadumę, gdy gości u nas szczęście ?

Kiedy przychodzi do mnie taki moment, to nigdy nie odkładam go na potem, ponieważ potem może być za późno i znów wpadnę w te same pułapki i będę popełniać te same błędy.

Jest takie powiedzenie, że trudne lekcje będą przychodzić do nas tak długo, aż ich nie odrobimy - i ja się z tym zgadzam.

Czasem jedynym wyjściem z problemu jest zaprzestanie w nim uczestniczenia. Jednak jeśli nie zatrzymamy się i nie zrobimy analizy tego, jakim cudem się tam znaleźliśmy, będzie to tylko kolejny, spalony most, a nie odrobiona lekcja.

Czego nauczył mnie niedawny, trudny czas w moim życiu:

Każdy kij ma dwa końce, i każda historia ma minimum dwie wersje oraz dwie racje

Życie nauczyło mnie pilnować swojego końca, zamiast tłumaczyć komuś po drugiej stronie dlaczego, po co i na co...

Są ludzie, dla których zawsze będziemy "za". Za głupi, za biedni, za grubi, za chudzi, za naiwni, za, za, za, za...

Porównywać się z innymi, albo pozwalać komuś nas porównywać do innych, jest jak zabieranie sobie dobrej intencji i siły.

Działanie, które u mnie przynosi najlepsze efekty, to działanie w intencji pochodzącej z pasji, miłości i wiary w zrobienie czegoś pięknego.

Jeśli zamienisz to na intencję "ja Wam udowodnię" będziesz się niszczyć i spalać dzień po dniu, aż w końcu zatracisz sens, pasję i cokolwiek było w Tobie wcześniej.

Niektórym po prostu nie zaimponujesz nigdy, najgorsze co można zrobić to ulokować swoje poczucie ważności w czyimś zdaniu o nas.

I ostatnie, ale chyba najważniejsze:

Są ludzie, których drażnią Twoje sukcesy, wyrazy uznania czy samo to, że oddychasz

Czasem drażnisz ich tak bardzo, że obserwują Cię tylko w nadziei, że będą świadkami Twojej porażki.

Jednak pamiętaj, że sukces niczego nie uczy!

Naprawdę!

Najwięcej nauczyły mnie upadki.

Apel do wszystkich, którzy czekają na moje porażki - kiedy będziecie świadkami mojego potknięcia, pamiętajcie, że to mnie tylko wzmacnia i uczy jak być jeszcze lepszą w tym co robię, wiec czy macie się z czego cieszyć?

Po takim ciężkim rachunku sumienia, wyciągnięciu wniosków i odrobieniu lekcji, dobrze jest mieć jakiś rytuał odcięcia.

U mnie najlepiej sprawdza się samotny wyjazd w góry, gdzie bez rozpraszaczy i w swoim tempie oczyszczam głowę i zostawiam tam to, co już nie jest mi potrzebne w mojej dalszej podróży życia. Gdzie zadaję sobie 3 pytania:

1. Co naprawdę czuję ?
2. Czego pragnę ?
3. Co mnie dziś zatrzymuje?

Zatrzymaj się czasem i Ty, warto...